spirituele boeken online over leven in overvloed volgens de spirituele wetten. Een inspirerende nieuwe levensvisie! absolute1.net De onveranderlijke realiteit – W. John Murray Nieuwe gedachten over oude leerstellingen Divine Science Publishing Co. New York, 1918 'Iedere gave die goed en elk geschenk dat volmaakt is, daalt van boven neer, van de Vader der lichten, bij wie geen verandering is of zweem van ommekeer.' Jacobus 1:17 Toen Jezus zei: 'O rechtvaardige Vader, de wereld heeft u niet gekend, maar ik heb u gekend,' schetste hij in een paar woorden de grote onwetendheid van de mens met betrekking tot het belangrijkste in het universum. Dat is het werkelijk kennen van God, want dat is eeuwig leven. Divine Science (Goddelijke wetenschap) legt de nadruk op het feit dat we het essentiële moeten bestuderen en erover mediteren, teneinde God werkelijk te kennen. Het is heel duidelijk dat we God niet echt hebben gekend, want niet alleen zijn we het eeuwige leven niet binnengegaan, maar we hebben niet de vrede, het evenwicht en de macht en voorspoed genoten waarvan ons verteld wordt dat dit het overvloedige recht is van de zonen en dochters van God. 'O, hemelse Vader, de wereld heeft u niet gekend, maar ik heb u gekend!' Is het mogelijk dat allen die Jezus voorgingen en allen die in dezelfde tijd als Jezus leefden, zo onwetend waren van het ware karakter van God? Was God niet lang voor Jezus een gewoon woord in elk huishouden over de hele wereld? Toegegeven, er waren natuurlijk zogenaamde heidenen, die in vele goden geloofden. Laten we een paar van de overtuigingen over God onderzoeken. Op zijn best heeft de menselijke soort hele vreemde opvattingen over Goddelijkheid gehad. Niemand heeft God ooit gekend en bleef als sterveling leven. Volledige Kennis van God lijkt helemaal onmogelijk. Maar dit weerhoudt ons niet van de dringende noodzaak om voor onszelf te onderzoeken wat God in essentie moet zijn. Abraham was de nazaat van mensen die in vele goden geloofden. De Talmoed vertelt ons dat zijn vader een maker van goden was. We zeggen: 'Stel je voor! Een maker van goden! En we denken dat we niet zo onwetend zijn dat wij afgoden zouden maken, maar als we de vraag wetenschappelijk onderzoeken, merken we dat we net als de heidenen zijn, makers van goden. Met andere woorden, jouw Godsbegrip is niet de mijne en mijn Godsbegrip is niet het orthodoxe Christelijke concept van God en dat van de orthodoxe Christen is niet die van de Hebreeuwen. In werkelijkheid zijn we dus makers van goden. Misschien niet van tin, of hout of steen en goud, maar toch goden. Hij die zei 'sinds God de mens in zijn beeld en gelijkenis schiep, heeft de mens getracht het compliment te retourneren.' In de kinderjaren van de mens, in hun poging om het compliment te retourneren, maakten mensen God in hun eigen beeld en gelijkenis. Ze waren bruut, sterfelijk, materieel en dus hadden ze een brute en sterfelijke en materiële God. Als ze een persoonlijke vijand uit de weg wilden ruimen en ze hadden genoeg fysieke kracht en macht om dit te doen, deden ze dat en dus maten ze de macht van God af aan hun eigen piepkleine, eindige macht en zeiden: 'Als we één vijand uit de weg kunnen ruimen, kan God een heel volk uit de weg ruimen.' Vandaar de roep: 'O Heer, God van Israël, vernietig uw vijanden voor uw aangezicht.' Mensen dachten dat Zijn vijanden hun vijanden waren – of liever, dat hun vijanden de Zijne waren. Dus riepen ze naar deze persoonlijke God om zijn vijanden voor zijn aangezicht te vernietigen, terwijl het in feite alleen vijanden van mensen waren en alleen vijanden omdat ze dat geloofden. Zo verkregen de mensen een persoonlijke God, de Hebreeuwse God Jehovah, een machtig potentaat, een zelfzuchtige, hebzuchtige, wrede, kwaadaardige, wraakzuchtige en jaloerse God en ook een persoonlijke duivel. In onze jeugd hadden we twee personen, een persoonlijke God en een persoonlijke duivel. Toen groeiden we op en begonnen onze visie met betrekking tot God te veranderen. We rezen boven het idee van een persoonlijkheid die met God verbonden was, uit en vervingen de persoonlijke God en de persoonlijke duivel door twee grote principes – het principe van goed en het principe van kwaad. We hadden het gevoel dat we grote vooruitgang hadden geboekt. We lachten meewarig om de mens die aan God dacht in termen van persoonlijkheid en maakte die leerstellingen belachelijk die de nadruk legden op een persoonlijke duivel met horens, hoeven en staart. We hadden het gevoel dat we enorm waren gegroeid. We konden niet langer luisteren naar de leerstelling van een persoonlijke God en een persoonlijke duivel. De volgende stap is dat we de volwassenheid van de menselijke soort naderen, waarin Divine Science (Goddelijke wetenschap) ons bewust maakt van het grootse logische feit dat er slechts één principe kan zijn, anders is er geen sprake van een principe. Er kunnen niet twee principes zijn die eeuwig strijden met elkaar. Dus spreken we in Divine Science over God als Principe, een koud, abstracte, logische term die we toepassen op deze warme, kloppende Tegenwoordigheid waarvan we vroeger leerden dat het God was. Hierdoor ontstond de vijandigheid en tegenstand van diegenen die dit Goddelijk Principe zagen als een vlek op de grote oceaan van de mensheid, als iets dat gekomen was om hen te martelen en niet om hen te onderwijzen en hieruit kwamen vele discussies en geschriften voort. Ik herinner me een bekende dominee, die merkte dat bepaalde leden van zijn kudde zich tot Divine Science voor genezing en gezondheid keerden, nadat ze alle mogelijkheden van de medische wetenschap en de macht van hun eigen gebeden en die van hun voorgangers hadden uitgeput. Toen de dominee deze uittocht uit zijn kerkbanken door nadenkende mensen in zijn kerk opviel, concludeerde hij dat het niet lang kon duren voordat de kerk zichzelf niet langer kon onderhouden. Hij voelde dat hij de kerk moest beschermen tegen deze emigratie van zijn beste mensen. Hij zette zich aan de taak het onderwerp van goddelijk Principe aan zijn gemeente uit te leggen in alle lelijkheid van een verwrongen verbeelding. Ik kan me één van de meest opvallende punten goed herinneren. Hij zei: 'Deze mensen van het Goddelijke Principe hebben God vernietigd. Ze hebben God tot een principe gereduceerd.' 'Ze hebben de Heer weggehaald en we weten niet waar ze hem hebben neergelegd.' Ze zijn goddeloze mensen. Ze hebben gebed teruggebracht tot gedurfde, brutale affirmaties. Ze beschouwen zichzelf als gelijk aan God. Niet alleen zijn ze onwetenschappelijk, ze zijn niet Christelijk en ik waarschuw u om u niet met ze te vereenzelvigen.' Dit was een paar jaar geleden. Gelukkig wordt de kansel toleranter ten opzichte van het idee dat mensen van Divine Science 'God tot een principe hebben gereduceerd'. Maar Goddelijke Wetenschap heeft God niet tot iets gereduceerd en het kan God niet reduceren, want het wil precies het tegenovergestelde doen. De bedoeling van Divine Science is om de Heer te vergroten en als we iets met de heer doen, is het het verhogen van Hem. We verheffen God tot het Principe boven alle principes, tot het geheel. Dit is geen reductie, maar een verheffing van God. Maar we moeten weten wat we bedoelen met het woord 'principe' en als onze kerkelijke vriend de tijd en moeite had genomen om datgene te doen wat slechts weinig intelligente mensen doen – omdat ze denken dat ze de betekenis van alle woorden die ze gebruiken, kennen = als hij de tijd en de moeite had genomen om in het woordenboek te kijken wat het woord betekent, zou hij gezien hebben dat het één van de mooiste synoniemen is die we voor God kunnen gebruiken. Wat betekent principe? Hier is de definitie van het woord 'principe' zoals het in het Standaard Woordenboek staat, zodat u zult weten dat ik niet mijn eigen definitie geef. Principe, 'een bron of oorzaak van waaruit iets voortkomt, een macht die continu of gelijkmatig werkt, een permanente of fundamentele oorzaak die in alle gevallen van nature of noodzakelijkerwijs bepaalde gevolgen heeft.' Dit is de definitie van principe zoals het in uw Standaard Woordenboek staat. 'Een bron van waaruit dingen voortkomen, een oorzaak, een onveranderlijke realiteit.' Kun je God begrijpelijker beschrijven? De enige Bron, de enige Oorzaak, de enige fundamentele Realiteit! Het ene grote alles beheersende alomtegenwoordige Principe van het bestaan. Als we Hebreeuwen waren, zouden we zeggen 'de God van het Universum'. Als we orthodoxe Christenen waren, zouden we zeggen 'de Vader van de hele mensheid'. Maar omdat we ernaar streven om metafysische Christenen te zijn, en Christelijke filosofen, zeggen we het Principe van het bestaan. In het begin is dat natuurlijk koud en abstract, omdat het geen term was die in onze oude religieuze leer werd gebruikt. Maar wanneer het wetenschappelijk wordt verklaard, ben ik ervan overtuigd dat u het met me eens zult zijn dat er geen betere term gebruikt kan worden voor de God van het universum, of de Vader van de hele mensheid, dan het Principe van het bestaan. We hebben gezegd dat er niet twee principes werkzaam zijn in het universum, een principe van goed en een principe van kwaad. Als Principe bestaat moet het wel één zijn en dit Principe kan niet dualistisch werken. Dat wil zeggen, het kan niet goed zijn aan één kant en slecht aan een ander. Een paar dagen geleden las ik een gebed van één van de meest intelligente mensen in dit land, toegewijd aan universele vrede. Hij zei: 'O Here God, we vragen u in al uw genade en tederheid en genegenheid om tussen deze twee naties in conflict te komen om vrede te brengen in plaats van oorlog. Om de harten van mensen te veranderen zodat liefde de plaats van haat en woede en boosaardigheid in zal nemen.' Hij vervolgde dit prachtige gebed – een heel goed gebed onder de oude manier van denken, maar totaal niet in overeenstemming met onze tekst van Jacobus. Jacobus zegt dat God geen veranderlijke God is en dat er bij Hem 'geen verandering is of zweem van ommekeer'. God is dezelfde, gisteren, vandaag en voor eeuwig. We vragen God om voor de naties te doen wat alleen de naties voor zichzelf kunnen doen. Is het niet hard om te zeggen dat God de mens niet kan tegenhouden om te zondigen als hij daar zijn zinnen op heeft gezet? Het is een noodzaak van het oude theologische dogma dat de mens een vrije wil heeft, dat God de mens vrije morele keus heeft gegeven toen hij hem zijn eigenschappen gaf. Hij gaf hem een wil en maakte hem meester en liet het toen aan de mens over om deze uit te oefenen in overeenstemming met zijn eigen oordeel, inzicht en wijsheid of gebrek eraan. Dus leeft de mens die deze vermogens, die God gaf, gebruikt in samenwerking met goddelijk Principe, in liefde en gezondheid en harmonie. Niet in pijn, ziekte, lijden en dood. Overal waar hij de regels die uit dit goddelijk Principe voortkomen heeft tegengewerkt, heeft hij de zaden van ongeluk, ellende, ziekte en dood zelf gezaaid. Daarom berust de verantwoordelijkheid geheel en alleen bij de mens. Er was een tijd dat we dachten dat we tot het laatste moment konden zondigen. Daarna konden we door middel van onze huilerige smeekbeden en geholpen door de verzamelde gebeden van onze vrienden, God vragen om ons de boete kwijt te schelden. We noemden het spijt op het sterfbed. Sommigen van ons hadden er heel weinig vertrouwen in. De enige vernietiging van afgescheidenheid (zonde) is niet zozeer het kwijtschelding van de boete als wel in de bekering van de zondaar zelf. Er is een wet achter zonde. Je kunt niet zondigen zonder te lijden en je kunt niet tot het laatste moment zondigen om vervolgens aan God te vragen om ons zonder omhaal in de armen van Abraham te duwen. Het is niet consistent met de Wet. Het is niet consistent met liefde, zelfs niet met de liefde van God zelf. Wanneer we spreken over God als Principe, kunnen we nu dus zien, dat hoe hard het eerst ook mag klinken, het veel liefdevoller is dan ons oude concept van God. Soms stelt men de vraag: 'Hoe kan ik tegen een Principe bidden?' Ik denk dat dat één van de meest gestelde vragen is. Hoe kan ik tegen een Principe bidden? Het lijkt haast onmogelijk om tegen een Principe te bidden. In muziek, in wiskunde, bid je toch niet tegen het principe van ze, nietwaar? Hoe verkrijg je muzikale kennis, hoe leer je wiskunde? Is dat niet door de regels en werkwijze van het principe te leren en te volgen, dat je je problemen in muziek en wiskunde oplost? In metafysica is het precies hetzelfde – precies hetzelfde in echte godsdienst. Want alleen als we het Principe van het bestaan begrijpen en de regels ervan met verstand leren, dat we kunnen doen wat Paulus de apostel zei: 'Onze eigen verlossing uitwerken', niet met angst en beven, maar met liefde en moed. Alleen door verstandig God als het Principe van het universum te leren kennen kunnen we deze regels die er van nature uit voortkomen leren en dan beginnen onze problemen op te lossen. Ik ga ervan uit dat dit het werk van ieder mens in de wereld is. Het is niet de bedoeling dat God zijn problemen voor hem oplost, maar hij moet zijn problemen in overeenstemming met het Principe oplossen. Is het rekenkundige principe minder liefdevol omdat het zichzelf helemaal ter beschikking stelt van het kind dat bezig is te leren rekenen, of ter beschikking van een accountant die aan een probleem werkt of de ingenieur die de regels op heel verfijnde wijze toepast? Is het rekenkundig principe minder liefdevol, minder edelmoedig en minder bruikbaar omdat het de leerling in staat stelt zijn problemen op ieder gebied van rekenkundige ervaring met onfeilbare precisie op te lossen? Zeker niet. Is het Principe van het bestaan, dat mensen God noemen, minder liefdevol omdat het de mens in staat stelt zijn eigen verlossing overal te bewerkstelligen in overeenstemming met de regels daarvoor? Is het minder liefdevol omdat het geen persoonlijke God is, die zich af en toe grillig gedraagt? Laten we het verschil tussen de oude gedachte over God als persoon en de Nieuwe Gedachte over God als Principe bekijken. De oude gedachte over God als persoon leidt ons naar de gedachte, dat als het de wil van God zou zijn en we zouden met genoeg intensiteit en oprechtheid bidden, dan zouden bepaalde ongemakken, ziekten, depressies en ontmoedigingen uit ons leven genomen kunnen worden. We spraken met God alsof hij een persoon was, die zich in een ver gebied bevond, van waaruit hij de wereld overzag als de vorst van alles wat hij had geschapen en dan vroegen we hem om de één of andere vreselijke calamiteit uit ons leven te verwijderen. Als we heel goed waren, soms – haast altijd eindigden we ons gebed met 'als het uw wil is, o God.' Het zou arrogant zijn om hem te vragen het te doen als het niet zijn wil was, dus eindigden we ons gebed met die smeekbede 'als het uw wil is, o God'. Ik geef u ter overweging om uw eigen ervaringen te analyseren en uzelf af te vragen hoeveel keren dat u dat gebed hebt gebeden met al de oprechtheid van uw ziel, met al de intensiteit van uw verlangen om bevrijd te worden van iets dat nadelig was voor uw belangen of uw gezondheid – ik vraag u hoe vaak hebt u geloofd dat uw gebeden aan een persoonlijke God echt werden beantwoord? Hoe vaak hebt u uzelf getroost met het geloof dat het misschien niet voor uw bestwil was dat u goede gezondheid genoot, misschien was het niet voor uw bestwil om bevrijd te zijn van de ketens van armoede, misschien was het niet voor uw bestwil om zelfs maar te leven - en dus hebt u geprobeerd om uw omstandigheden te verzoenen met dit concept van God. Daar is een man die helemaal niet bidt en hij is volkomen in orde, hij is volkomen gezond, volkomen krachtig en voorspoedig, terwijl u hier bid en smeekt en haast jankt naar God en toch gaat u op dezelfde oude manier verder! Ik vraag u of u heel veel antwoord op dergelijke gebeden hebt gehad. Is het dan zo verkeerd, zo onchristelijk, om het goddelijk Principe in de plaats te stellen van een persoonlijke God, als we onze eigen problemen kunnen oplossen door dit goddelijk Principe te begrijpen? Betekent dit dat we helemaal met bidden moeten ophouden? O nee, helemaal niet. Het betekent alleen dat we andere gebeden gebruiken. De gebeden van Jezus waren helemaal niet als die van Johannes de Doper. De gebeden van Jezus waren als niets dat er ooit voorheen had bestaan. We vragen ons af welke mysterieuze macht er in ze was, want ze hadden altijd resultaten. Stond hij stil te bidden bij het graf van Lazarus en riep hij toen naar Lazarus om eruit te komen? Lazarus kwam eruit. Maar voordat hij eruit kwam, zei Jezus tegen degenen die erbij stonden: 'De Vader heeft me verhoord.' Hij wendde zich toen tot zijn hemelse Vader en zei 'ik dank u Vader, dat u mij verhoord hebt, want ik weet dat u me altijd verhoort.' Waarom was Jezus er zo zeker van, waarom was hij er zo van overtuigd dat God hem altijd hoorde? Waarom is de wiskundige zo zeker van het wiskundig principe, waarom vertrouwt hij er helemaal op dat het hem zal steunen als hij samenwerkt met de regels ervan? Omdat hij het heeft geprobeerd. Hij heeft het beproefd. Hij weet dat het foutloos werkt. Hij denkt er nooit aan om het wiskundig principe een fout die hij persoonlijk maakt, te verwijten. Voor hem is het het meest foutloze ding ter wereld. Zo was het ook met Jezus. Hij dacht er niet aan om de dood van Lazarus te herleiden naar God. Anderen zouden misschien gedacht hebben dat het de wil van God was, die voor een of ander wijs en duister doel deze prachtige jongeman van deze twee geweldige vrouwen, zijn zusters, had afgenomen. In de geest van Jezus was echter één idee gefixeerd: Het is niet de wil van mijn Vader dat wie dan ook zou sterven, maar eerder dat hij zou worden veranderd. Jezus hield altijd een groots vaststaand feit voor ogen, en dat feit was gebaseerd op het onveranderlijk Principe, het Principe van het Leven zelf. Jezus begreep de definitie van wetmatigheid. Hij begreep dat het 'oorzaak, bron, oorsprong, dat van waaruit dingen voortkomen' betekende en hij begreep ook dat het betekende dat het onveranderlijk en onomkeerbaar was. Met andere woorden, het was hetzelfde 'gisteren, vandaag, en voor eeuwig,' en omdat het het Levensprincipe was, had het geen doodsgedachte in zich. Omdat het het Levensprincipe was, herkende het alleen dingen als zichzelf. Als mensen afweken van het Principe en hun inbeeldingen opvolgden en daar de gevolgen van oogstten, kon dat nooit tot God herleid worden. Jezus interpreteerde de Wil van God in overeenstemming met het goddelijk Principe en niet in overeenstemming met het oude idee van God. Het kwam nooit in Jezus op dat God één leger de overwinning over een ander kon geven. Toch kunnen we ons allemaal legers herinneren, die slechts door zeer smalle rivier gescheiden waren. In de schemering hield het vuren op en de kapelaans knielden neer en vroegen God om hun respectieve leger de overwinning te geven. Kon God beiden verhoren? Onmogelijk! Dat is altijd het probleem als we naar een persoonlijke God gaan. Als we aan een persoonlijke God denken, denken we dan ook aan een grillige, wispelturige godheid, die om een reden die hij alleen kent, een zegening uitgiet over de ene en een vloek over de anderen. Gedurende de burgeroorlog gebeurde dit met ons, maar het gebeurt overal waar mensen dit idee van God hebben. De ene mens bidt om regen, de ander om zonneschijn. Een persoonlijke God kan onmogelijk beide gebeden verhoren, want ze staan lijnrecht tegenover elkaar. Is het niet duidelijk dat we een heel wankel, ik durf zelfs te zeggen, dwaas idee van God hadden? Hebben we niet vanaf het begin der tijden geprobeerd om het compliment terug te geven en God in ons eigen beeld en gelijkenis te maken? En wat zijn we in onze eigen ogen? Wispelturig, veranderlijk, dan weer liefhebbend, dan weer vol haat, geen dag hetzelfde. Het ene moment beweren we dat we volkomen toegewijd zijn en het volgende zijn we vol jaloezie, altijd veranderend. Wat voor verschil maakt het of we vele goden hebben of één God of vele stemmingen? Totaal geen. Om op wetenschappelijke wijze één God te hebben, moeten we goddelijk Principe hebben, dat geen verandering kent, dat geen kwaad in de ervaringswereld van de mens zendt, dat geen ziekte, armoede, pijn of verbijstering zendt; dat altijd hetzelfde is, en eigenschappen zendt die bij zijn aard passen. Daarom gebruikte Jezus de zon als symbool voor God. Het straalt in gelijke mate op de rechtvaardigen en de onrechtvaardigen. Het straalt in het ziekenhuisbed, in de gevangeniscel, in het paleis, in de krot – overal waar mensen het toelaten, daar straalt het voor ons. Zo is het met het grote universele Principe, dat God is – er is geen plaats waar het niet is. We hoeven alleen maar het gordijn op te tillen. De Eskimo's kunnen werken volgens dit principe, de Fransen, de Italianen, de Zweden – allen kunnen ermee werken, net als met het wiskundig principe. En één van de grote schoonheden ervan is dat we het niet kunnen uitputten. Iedereen kan dit principe gebruiken, zijn eigen bijzondere problemen ermee oplossen, zonder het op te maken. Reduceert het God dan tot een principe? Is het wel een reductie van God? Is het niet eerder een verhoging van God die Hem onmetelijk, almachtig, alomtegenwoordig maakt? Deze vragen moeten wij aan ons gezonde verstand voorleggen. Divine Scientists (Goddelijke Wetenschappers) zijn intelligent. Als ze niet intelligent waren, zouden ze geen Divine Scientists kunnen zijn. Er is enig verschil tussen hen en andere volgelingen. In andere kerken kunnen we aanvaarden, maar in deze kan dat niet tenzij we bedachtzaam en in gebed de geheimen van het bestaan zelf onderzoeken. Het vereist intelligentie om dat te doen. Niet intelligente mensen kunnen erdoor genezen worden, maar om een Divine Scientist te zijn, vereist intelligentie om het te begrijpen. We kunnen het nooit begrijpen totdat we begrijpen dat God Principe is en dat we God niet in het minst reduceren door God Principe te noemen. We hebben in tegendeel datgene gedaan wat de Psalmist noemde 'de Heer verheven'. Wat betekent het woord 'verheffen'? In mijn oude religieuze geloof dacht ik dat het verheffen van de Heer betekende het prijzen van de Heer. Het woord 'verheffen' betekent helemaal niet prijzen. We zijn gedwongen om het op te zoeken in ons woordenboek, want zoals ik eerder zei, gebruiken we veel woorden zonder te weten wat ze echt betekenen. We veronderstellen dat we het weten omdat ze zo vaak gebruikt worden en omdat we ze elke dag gebruiken, concluderen we dat we ze begrijpen. Als iemand tegen u zou zeggen 'weet u wat het betekent om de Heer te verheffen' zou u misschien zeggen: 'Natuurlijk, prijst de Heer'. 'Verheffen' betekent echter 'groot maken'. In Divine Science gaan we ervan uit dat deze voorwaarde van de Psalmist, om de Heer groot te maken, betekent dat je God, dit Goddelijk Principe, zo groot moet maken dat er geen ruimte is in het universum voor iets anders dan God en dus bestaat kwaad niet; ongeacht hoe echt het ook mag lijken. We behandelen kwaad net zoals we fouten in het rekenen behandelen. Niet als werkelijkheden, maar als afwijkingen van het principe, als de fouten die mensen maken in hun pogingen om de levensproblemen op te lossen. We denken er niet aan om ze aan God toe te schrijven. Het komt niet bij ons op. Buiten Divine Science, zeggen we over elk kwaad en elke catastrofe die we niet op een andere manier kunnen verklaren: 'Het is Gods wil', nietwaar? Divine Science is de grote verlichter. Het is gekomen om het zand uit uw ogen te wrijven en het gordijn weg te trekken en dit grootse Principe te onthullen. In het licht van deze waarheden moeten we onszelf verlossen. Omdat dat uiteindelijk onze taak is. Het lijkt een harde uitspraak om te zeggen dat God ons nooit zal verlossen. Het is een zoetere uitspraak om te zeggen dat God ons altijd heeft verlost. Want in de geest van God heeft de mens geen verlossing nodig, want daar zijn we nog net zo volmaakt als op de dag dat hij ons tot leven bracht. Al deze schijnbare onvolmaaktheid die om ons heen Is gegroeid, is niets meer of minder dan de korst van dwaling waaraan we ons hebben overgegeven, waarin we geloofd hebben als Waarheid. Nu komt de wet van God tot ons en verlost en bevrijdt ons. Soms denk ik dat de gewone man – en ik ben een gewone man – net als een hyena in een kooi is, waarvan hij denkt dat de deur gesloten is en hij loopt onophoudelijk heen en weer erachter, verlangend om eruit te komen, maar gelovend dat hij is opgesloten. Dat is precies waar we zijn, we verlangen ernaar om uit onze zonden, neigingen en leed te komen, en geloven dat we opgesloten zijn en moeten blijven waar we zijn. Dan komt Divine Science en zegt: 'Je bent helemaal niet opgesloten. De weg naar buiten is open voor je. Steek je hand door de poort en trek het naar je toe en loop naar buiten in de vrijheid van God.' Besef uw eenheid met oneindige Wijsheid. Bevestig het. Vraag God niet om iets voor u te doen dat u voor uzelf kunt doen. Smeek God niet om u te verlossen, terwijl Hij al in u de mogelijkheden voor uw eigen verlossing heeft geplaatst. God zal het niet voor ons doen. God heeft al alles wat Hij kan voor ons gedaan. Hij heeft ons macht en licht en intelligentie gegeven om dat zelf te doen. Kunnen we God om meer dan dit vragen? Hij heeft ons het leven van Zijn leven gegeven, het licht van Zijn licht, de wijsheid van Zijn wijsheid, de intelligentie van Zijn intelligentie. Wat kunnen we meer vragen? Tenzij het een mytische hemel is – die we niet willen. Wat we willen weten is dat God hier is, dat het koninkrijk der hemelen in ons is. Dat is Divine Science ons komen onthullen. Als het ons het Principe van het bestaan heeft gegeven in plaats van de God van de Hebreeuwen, of de Vader van de hele mensheid – als het ons het Principe van het bestaan heeft gegeven dat in ons is en slechts wacht op onze eigen uitbreiding en gebruik ervan, dan vraag ik u of het ons niet alles heeft gegeven, alles! Het heeft ons van niet het minste beroofd, behalve van de dingen die we niet nodig hebben en geen behoefte aan hebben – angst, onvrede, onwetendheid. We zijn helemaal bereid om onze onwetendheid kwijt te raken. Onze onwetendheid is net als de lokken van Samson, de tekenen van dwaze, fysieke kracht. Ze betekenen niets. Wat hebben ze ooit voor ons gedaan, behalve storten in ellende, ongeluk en ziekte en zelfs de dood? Laten we eraan denken hoe dichtbij dit Principe is. Het is nu in ons. Toen we aan God dachten als een persoonlijke God, was het niet altijd een persoon die ver weg was? Was het ooit zo dichtbij als handen en voeten, zoals een dichter in de Bijbel het heeft uitgedrukt? Als u aan God dacht, was dat niet een symbool waarvan u ver verwijderd was en dat u dacht dat God ver weg was? U hoeft niet in de verte te turen om het Levensprincipe te vinden. Het is innerlijk. We richten de blik naar binnen en vinden daar het Levensprincipe aan het werk en als het daar niet aan het werk is, dan zijn we inderdaad dood. Als het Levensprincipe niet in het centrum en in de kern van uw wezen is, waar is het dan? Is het een verborgen, verhulde, mystieke energie die in u werkt? Dat is wat we geloven in Divine Science. Het is niet iets dat op ons inwerkt of buiten ons is, maar het is iets dat in ons opwelt als een fontein van leven. Dat bedoelde Jezus toen hij de Samaritaanse vrouw vertelde wat hij was en zei: 'Als je me gevraagd had om het water des levens, zou ik het je hebben gegeven. Als je van dat water had gedronken, had je nooit meer dorst gehad.' We weten dat het water van het leven, dat we met een emmer ophalen, voortdurend vernieuwd moet worden, maar dit levenswater, waarover Jezus sprak, is het begrip van God. Het is voortdurende gemeenschap met de onzichtbare Kracht in ons. Het Principe van het bestaan – ik houd van die uitdrukking – filosofisch, wiskundig, abstract, koud – een waarlijke vloed van Leven voor degenen die de echte betekenis ervan begrijpen – een groots werkend Principe, iets waarvan we geen enkel moment gescheiden kunnen zijn en in leven blijven. Het is het allergoddelijkste van God. Hebben we dan God gereduceerd, vraag ik u? Reduceert het God om Principe genoemd te worden? Vergroot het God niet eerder? Vergroot het Hem niet boven het niveau van alle persoonlijkheid en maakt het Hem niet tot de grootse universele Realiteit, die noch Hij, noch Zij, maar Het is? U kunt niet over God spreken als hij of zij tenzij u Erover spreekt als zowel Hij als Zij, het mannelijk en het vrouwelijk Principe van het universum. Het ene universele Principe, dat de moed, de kracht, de macht, het meesterschap en de heerschappij van het mannelijke combineert met de liefde, de tederheid, de sympathie en de compassie van het vrouwelijke in Een combineert, zonder sexe, noch hij noch zij, maar Het, wordt waargenomen als de ene Vader-Moeder God. Het Principe van het bestaan is dichter bij ons dan de persoonlijke God waar we gisteren in geloofden: het Principe van het bestaan is die onzichtbare Kracht die in ons werkt ten behoeve van levensvervulling, gezondheid, kracht, vrede, macht. We kunnen er netzomin van gescheiden zijn als een glimlach van een gezicht en achtergelaten in de ruimte of een zonnestraal van de zon als een afzonderlijk wezen kan bestaan. De mens is altijd één met het Principe van het bestaan, God is altijd één met ons terwijl we thuis zitten of naar het buitenland reizen, ja, 'in hem leven en bewegen en bestaan we' zelfs. Nu kunnen we begrijpen waarom het dichterbij is dan onze handen en onze voeten – want het is datgene waardoor we leven. Het is datgene waardoor we bewegen. Het is datgene waardoor we ademen. Het is onmogelijk afgescheiden van God te zijn. Houd alstublieft deze gedachte in gedachten, en als het u koud en abstract en hard toe mag lijken, denk er nuchter, zorgvuldig over na en vergelijk het met uw persoonlijke God. En denk eraan dat Divine Science God niet belastert of kleineert. Als het een wispelturige, wraakzuchtige en jaloerse God belastert, belastert het niet God, het belastert louter deze eigenschappen, die niets te maken hebben met God. Het geeft ons het Principe van Leven en Liefde en het Principe van Succes weer. 
Te koop bij ons: De koop van ebooks bij absolute1.net is altijd gegarandeerd. Gedurende 30 dagen na aankoop van ebooks van absolute1.net geldt: niet tevreden, geld terug! U kunt via Paypal betalen Of email hier om te bestellen. Plaats a.u.b. de naam van het boek dat u wenst in de regel van onderwerp of in de tekst van het bericht en of het een ebook betreft. Dank U! Elke koper van een ebook ontvangt als bonus een link naar de online MP3 audio meditaties van de CD "Korte meditaties" om te downloaden. De kopers van tastbare producten geef ik een audio CD met deze korte meditaties. Deze CD wordt verkocht voor 10 euro en de waarde ervan is voor vele mensen onovertroffen. Een vrouw vertelde dat ze lange tijd had geworsteld met een pijnlijke knie, die het lopen bemoeilijkte. Toen ze een paar weken naar de CD had geluisterd, was de pijn ineens weg. Ik vroeg haar wanneer de pijn was verdwenen. Ze kon zich dat niet eens meer herinneren. Op een dag besefte ze ineens dat ze het al een tijdje niet had gevoeld. Om te zorgen dat je weet dat het voor jou is, kun je van elke CD een stukje beluisteren. De koop van ebooks bij absolute1.net is altijd gegarandeerd. Gedurende 30 dagen na aankoop van ebooks van absolute1.net geldt: niet tevreden, geld terug! De meeste kopers kopen in de loop der tijd alle producten. Dat zegt genoeg, denk ik. |
email
- Deutsche absolute1.de fur gratis Ebucher